اندر احوال انتخابات شورای صنفی 96-97

سلام
انتخابات شورای صنفی تموم شد ( دست کم !) و به نظرم اومد مسئله ای رو بگم :
اونم اینکه ما همیشه به این سیستم عادت کردیم که عده ای کاندید بشن، عده ای ائتلاف بزنن و پوستر طراحی بشه و تو اون پوستر چند شعار و هدف کلیشه ای رو بزنن و بعدش هم تبلیغات حداکثری کنن که رای بیارن . واقعا چقدر درسته این روند ؟ منظورم خاصّه این انتخابات نبود و همه انتخابات ها ( انجمن های علمی، تشکل ها، کانون ها و ...) . یه سری هدف و شعار که از پوستر های تبلیغاتی انجمن های علمی به شورای صنفی، از شورای صنفی به انتخابات تشکل ها، از انتخابات تشکل ها به انتخابات کانون ها و ... منتقل میشه و از بین نمیره و حتی معلوم نیست از کجا هم بوجود اومده !!!
خیلی خوب میشد که قبل از انتخابات، کاندیدا ها ( خاصّه کاندیداهای ائتلاف با هم) جلسه یا جلساتی رو میذاشتن با بچه ها داخل همین دانشکده که اصلا اول کار خودشون رو به بچه ها معرفی کنن، از برنامه هاشون بگن، از هدفاشون، حرف بچه ها رو گوش بدن که اصلا دغدغه این بچه ها از چه جنسیه ؟ بسنجن ببینن حضورشون میتونه این دغدغه ها رو برطرف کنه یا نه ؟ صرف پوستر زدن و بعدش هم رای جمع کردن کاری رو از پیش نمیبره . ما شب و روز داریم به مسئولین و بالا دستی ها نق و غر میزنیم که چرا اینطورن چرا اونطورن در حالی که خود ما هم اگر دقت کنیم از همون جنسیم و فقط جایگاه ها فرق دارند . ببخشید طولانی شد، امیدوارم که کسایی که رای اوردن و کسایی هم که رای نیوردن موفق باشند و پیروز !

(متنی که توی گروه دانشکده مواد، روز هشتم آذر ساعت 10:28 سال 96 گذاشتم ! )

تیر تهمت های تو ......